Áls het dan zo is,… dat je ervan overtuigd bent dat COVID alleen overwonnen kan worden door te vaccineren… en je weet dat het virus in landen waar nog nauwelijks gevaccineerd is alle gelegenheid krijgt nieuwe mutaties te ontwikkelen… die zich vervolgens over de wereld verspreiden om een vijfde, zesde zevende ‘golf’ op te stuwen…
Waarom gebeurt er dan niets noemenswaardigs om de vaccinatiegraad in die landen te verhogen? Waarom krijgt men daar slechts mondjesmaat vaccins (die ook nog eens tegen de houdbaarheidsdatum aanzitten)? Waarom worden Pfizer, Astra Zeneca en anderen niet gedwongen hun patenten vrij te geven opdat het virus wereldwijd en tegen aanvaardbare kosten geproduceerd kan worden? Is het niet zo dat deze firma’s hun vaccins ontwikkelden met miljarden aan financiële steun vanuit de EU en de VS?

Weegt het bedrijfsbelang van private ondernemingen zwaarder dan de volksgezondheid? Zwaarder dan de economische ontwrichting die een groot deel van het midden- en kleinbedrijf wereldwijd treft (terwijl er tegelijkertijd een economische ‘herschikking’ plaatsvindt ten gunste van het grote internationale bedrijfsleven)? Zwaarder dan de kaalslag die kunst reduceert tot een niet-essentiële liefhebberij? Zwaarder dan het psychologisch welzijn en de gezondheid van jongeren die opgroeien in een wereld zonder toekomstperspectief? Zwaarder dan een samenleving die zucht onder een regime van angst waarin ieder wordt aangemoedigd de medemens en zichzelf als een potentieel levensbedreigend ‘gevaar’ te zien? Zwaarder dan het monddood maken van andersdenkenden (wetenschappers, zorgverleners en anderen moeten voor baan en inkomen vrezen indien zij hun overtuigingen vrij uitspreken)? Zwaarder dan de censuur die Facebook (Meta), Twitter, LinkedIn en andere partijen inmiddels hebben ingevoerd? Zwaarder dan de miljarden die (alleen al in Nederland) tegen de coronacrisis aangesmeten worden?

Als dát dan zo is, dat je ervan overtuigd bent dat COVID alleen kan worden overwonnen door te vaccineren (tegen de vorige virusvariant) – breek dan het verdienmodel van COVID-exploitanten als Pfizer cs open, bouw vaccinfabrieken in alle uithoeken van de wereld en maak er een einde aan. Wees dan ook een beetje consequent, ja? (jh)
Uit: Driegonaal, jrg.37, nr.6

Het klinkt als holle reclame. Maar het is echt waar:

Actueel én verdiepend:
+++ verschillende korte artikelen rondom de coronacrisis;
+++ een mooie tekst van Lex Bos over arbeid, een basisthema uit de driegeleding;
+++ de situatie rond Rusland en Oekraïne in het perspectief van een niet eerder in het Nederlands gepubliceerde notitie van Rudolf Steiner;
+++ een dubbelinterview over ‘anders ondernemen’ met Ben Gevonden (voormalig directeur van Odin) en Anna Boswijk, sinds twee jaar vennoot in De Haagse Boekerij.

Uit dit nummer:
John Hogervorst over corona en het vrije geestesleven:
Van een vrij geestesleven kan pas sprake zijn als er in vrijheid naar waarheid gezocht wordt. – Omdat het woord ‘waarheid’ in onze tijd op veel gevoeligheid stuit, zeg ik het nog eens anders: van een vrij geestesleven kan pas sprake zijn als alles (elk thema, elk vraagstuk) in vrijheid onderzocht kan worden. Het gesprek dat wij ontberen en waarop ik doel, is een ‘in-vrijheid-onderzoekend-gesprek’: een zoektocht.

Rudolf Steiner over Europa tussen oost en west:
“Wij zien vandaag hoe over bijna de gehele wereld de grote vragen van het bestaan opgeworpen worden. Wij kunnen al waarnemen dat het gebied, Europa, dat lang het eigenlijke toneel van de menselijke beschaving was, in de toekomst niet meer dat toneel zal kunnen zijn. Wij nemen waar hoe de grote vragen van de wereld zich over grotere gebieden uitstrekken, en in het bijzonder kunnen wij aan symptomatische verschijnselen waarnemen hoe zich op alle gebieden van het leven de grote confrontatie tussen het westen en het oosten aankondigt.“

Lex Bos over arbeid:
Ieder mens staat in zijn leven voor twee simpele, maar veelomvattende vragen: ‘Wat ga ik doen?’ en ‘Wat is er nodig?’ Het eerste zinnetje heeft in feite de lading van ‘Wat wil ik van dit leven maken?’ Het tweede heeft de dimensie van ‘Welke maatschappelijke verantwoordelijkheid wil ik op me nemen?’ Die twee vragen moeten elkaar kunnen ontmoeten. Het leven mag niet uiteenvallen in een ijle, steriele vrijetijdsbesteding en een ondergeploegd-worden als arbeidsdier. We zouden het arbeidsbegrip zo’n inhoud moeten geven, dat de innerlijke en de uiterlijke biografie elkaar kunnen doordringen. Dat maakt de mensen individueel, en het sociale leven als geheel, gezond.

Famke Hogervorst over Pandemische chaos van Dick Bijl:
Voor eenieder die een reëler beeld van de coronacrisis wil krijgen, die zijn beeld niet enkel door cijfers waarmee wordt gegoocheld wil laten vormen, is deze bundel een aanrader. De diverse bijdragen vormen samen een uitgebalanceerd verhaal, waarin nieuwe kanten van het coronabeleid worden belicht die in de krant en op het journaal maar weinig aandacht krijgen, maar desondanks van fundamenteel belang zijn.

Misschien denkt u wel eens dat er in de wereld niets verandert, maar u zou beter moeten weten! Bijvoorbeeld: wanneer heeft u voor het laatst iets gehoord over het Monster van Loch Ness? – Er is inmiddels (maar checkt u dat rustig nog even zelf) een hele generatie opgegroeid die nog nooit van Nessie gehoord heeft. Al bijna twee decennia zijn verstreken zonder dat het Monster in het nieuws kwam. Zodat we – en daarin is dan inderdaad niets veranderd – nog steeds in het duister tasten omtrent aard en wezen van het Monster, dat in het verleden toch elke paar jaar wel goed was voor wat opwinding.
U ziet: niets blijft, alles stroomt, de mensheid ontwikkelt zich alsmaar verder.
De laatste onderzoeksexpeditie naar het Monster, twaalf bootjes met sonarapparatuur die Loch Ness afkamden, dateert van 2003. Naar het schijnt hadden de betrokkenen er zelf ook weinig fiducie in dat zij het Monster aan de dag zouden brengen. Het werd spannend toen op een gegeven moment op één bootje met behulp van de sonar ‘iets’ werd waargenomen, maar toen het bootje omkeerde om nog eens te meten was er niets meer…
Een treurige gang van zaken.

Thrillseekers, komkommerkwekers, paragnosten en politici hebben hun onderzoeksterrein nu verlegd. Er is sprake van ‘waarnemingen’ die onder meer in Den Haag zouden zijn gedaan, hoewel er nog geen bewijs op tafel ligt. Maar Mark Rutte weet het zeker: een nieuwe bestuurscultuur duikt binnenkort op!

Een inspirerend nummer, met onder andere:

– een dubbelinterview met Koos Bakker (oprichter en voormalig directeur van Odin) en Famke Hogervorst (sinds kort vennoot bij Nearchus/ABC Antroposofie) over ondernemen met idealen; ondernemen in een bedrijf dat geen privébezit is;

– Luuk Humblet over de eerste driegeledingsjaren en Rudolf Steiners inzet

– John Hogervorst over de tegenstelling tussen arbeid en kapitaal

– en verder:
Vrijheid en corona;
bezitloosheid;
Vrijheid van onderwijs;
het Monster van Loch Ness en ‘de nieuwe bestuurscultuur’

KLIK HIER om dit nummer te bestellen

Dit artikel verscheen in Driegonaal 37/4. Ongeveer sinds het verschijnen van dit nummer verrast AH de krantenlezer elke week met een paginagrote advertentie waarin mooie verhalen worden opgedist over de duurzaam groene biologische koers. We zullen nog eens wat schrijven! :>) 

Je hoort het vaak in de levensmiddelenbranche. Dan gaat het bijvoorbeeld over plofkippen, over de hoeveelheid suiker in frisdrank of over de ongezonde troep die er volop te koop is: ‘De klant wil het zo, wij – de onderneming – willen best een stapje verder gaan, maar de klant hé? En u begrijpt dat wij niet te ver voor de troepen uit willen lopen.’
Het is een gordijn van woorden van redelijkheid. ‘Ja’, denk je dan, ‘daar zit ook wel wat in.’ – Achter dat gordijn is het anders. Daar is het gewoon van: ‘Wij gaan niet moeilijk doen; wij willen onze omzetdoelen halen tegen de laagst mogelijke kosten; wij willen onze winstmarge verhogen en niet stabiliseren of laten krimpen; de concurrentie zit ook niet stil; wij luisteren beter naar de aandeelhouders dan naar de klanten; en als heel Nederland door de bocht gaat doen wij daar als het zo ver is braaf aan mee.’

Frans Muller is bestuursvoorzitter van Ahold en is daar goed op zijn plaats. Hij vindt (NRC van 12/8/2021] dat het niet aan Albert Hein is om de klant te vertellen dat die minder vlees moet eten. ‘Wij willen voorkomen dat wij tegen klanten zeggen: dít moet je doen, dit is gezond. Dat is niet onze rol.’
Nou ja, dat klinkt ook best redelijk. Je wilt van je grootgrutter toch ook niet horen wat gezond is en wat je beter kunt laten staan? Stel je voor! Je fietsenmaker gaat je vertellen wat een goede fiets is; je boekhandelaar wijst je op een goed boek; je witgoedverkoper begint je uit te leggen wat een goede wasmachine is! – Nee, zó gaan we dat niet doen.
En dáárom wil Ahold ons niet vertellen wat we moeten doen of laten. We moeten er zelf maar achter zien te komen dat de hamsterweken weer aangebroken zijn; dat het weer 1 + 1 gratis is; dat de winkel weer uitpuilt met bonusaanbiedingen… En omdat dat geen rol is die Ahold op zich wil nemen, besteedt Ahold ook géén honderden miljoenen aan reclame per jaar om onze euro’s bij AH, Gall & Gall, Etos of Bol.com te besteden.

Muller vindt dat zijn bedrijf echt zijn best doet ‘om te duwen en te revolutioneren. Maar klanten zijn gewoontedieren.’ – Zó. Nu is het maar eens gezegd, en niet door mij maar door Frans Muller: in de moderne economie wordt de consument benaderd alsof hij een dier is (en dus gemanipuleerd, gestuurd, gedresseerd kan worden).

Ik wil Frans Muller natuurlijk ook niet vertellen wat hij moet doen. Dat is niet mijn rol.
Dus weet jij wat je níet moet doen Frans? Jij moet je klanten eens niet gaan opzoeken. En dan ga je niet met ze om de tafel; je gaat niet met ze in gesprek en je doet géén moeite om er achter te komen wat ze nou werkelijk van jou willen; en wat ze daarvoor over hebben, dat interesseert jou ook niets; en jij gaat in het economisch proces van jouw onderneming géén ruimte maken voor hun betrokkenheid en medeverantwoordelijkheid.
Dat is nu precies wat jij allemaal niet gaat doen! Want jouw rol is Frans Muller te zijn, bestuursvoorzitter van Ahold, dompteur van gewoontedieren, vakken- en zakkenvuller van je aandeelhouders. (jh)

In dit nummer onder andere:

– Harrie Salman: Is eigendom diefstal?
– Een gesprek met Wouter en Kathinka Kamphuis van ’t Leeuweriksveld: goede grond behoeft geen eigenaar
– John Hogervorst: Houden we toezicht,… of doen we ook wat?
– Rudolf Steiner: Eigendomsrechten horen niet thuis in de economie
– Ingrid Busink over gedragen besluitvorming en sociale driegeleding
– Anne van Ginkel in gesprek met Oebele van der Lei
– Een gemeen stukje over de opper vakken/zakkenvuller van Ahold
en meer…

U kunt het HIER bestellen 

(prijs losse nummers: € 6,00 / verzendkosten: € 2,00)

Het is een hele sprong. Zó waan je je in een democratisch land, een van de meest vrije en moderne landen ter wereld. En zó leef je in een land waarin banken je bankrekening kunnen blokkeren omdat je informatie verspreidt die ‘desinformatie’ wordt genoemd en/of omdat je ‘complottheorieën’ verspreidt.

De aard van deze (des)informatie en complottheorieën zijn hier nu niet waar het om gaat.

Dat het zo kan zijn, dat een bank (een onderneming die privé-eigendom is en die zoals andere ‘ondernemingen gewoon bestaat om winst te maken) een mens of een onderneming of organisatie ‘eruit kan gooien’ zonder dat daar wetgeving en een rechterlijke uitspraak aan ten grondslag ligt, is onbestaanbaar.
Het is een vorm van rechteloosheid die in een beschaafd land niet voorkomt.

Je krijgt de indruk dat de rede plaats heeft gemaakt voor de angst.
Angst om te sterven.
Angst om ziek te zijn.
Angst om besmet te worden.
Angst voor de ander.
Angst voor een gedachte die de jouwe niet is.
Angst om kennis te nemen van feiten die niet in jouw beeld passen.
Angst om tot een overwogen eigen oordeel te komen.

En zoals het niet om die (des)informatie of die complottheorieën gaat, gaat het hier nu ook niet om de vraag tot wélk oordeel een mens komt.

Elk oordeel, elk mens- of wereldbeeld is in orde, zolang het in vrije uitwisseling kan worden gebracht met andere oordelen, wereld- of mensbeelden.
Zij kunnen niet worden verboden of uitgeroeid.
Daden, die uit oordelen, mens- of wereldbeelden voortkomen en die anderen schaden, kunnen wel verboden worden.

Wanneer ‘corona’ als bijwerking heeft, dat het elementaire rechtsbewustzijn dat wenselijk is om dit te begrijpen vervliegt, dan hebben we hier inderdaad te maken met een apocalyptische pandemie. Daar zal geen vaccin of kruid tegen gewassen zijn, alhoewel een goed begrip van wat wordt aangeduid als ‘sociale driegeleding’ ook hierin veel goeds kan doen… (jh)

[uit Driegonaal jrg 37, nummer 4 – september 2021]