Het eerste slachtoffer van de oorlog is de waarheid, zegt men.
Het is merkwaardig maar deze uitspraak krijgt langzamerhand een nostalgisch tintje.
Tegenwoordig is de waarheid al gesneuveld voordat de oorlog begint.
Wij moeten hopen dat er géén oorzakelijk verband is tussen het sneuvelen van de waarheid en het uitbreken van de oorlog. Wanneer dat verband er wel zou zijn, zouden we moeten aannemen dat wij, kennelijk zonder dat we er erg in hebben, in oorlog verkeren. De waarheid wordt in onze cultuur immers nagenoeg continu om zeep geholpen. (Met een economische werkelijkheid zoals wij die gewoon vinden, is de gedachte van een permanent woedende oorlog in onze tijd overigens niet een hele wereldvreemde gedachte…)