Rudolf Steiner als revolutionair

5
Rudolf Steiner (1861-1925) is bekend als de grondlegger van de antroposofie, de vrijescholen, de antroposofische geneeskunst, de biologisch-dynamische landbouw en meer. Toch is er een kant van zijn leven en werken die weinig aandacht gekregen heeft. Deze onbekende Rudolf Steiner is Rudolf Steiner als maatschappijvernieuwer, als econoom, als ‘revolutionair’.

De onbekende Rudolf Steiner formuleerde in 1898 de sociologische basiswet, waarin hij een rode draad in de menselijke geschiedenis beschreef, namelijk de ontwikkeling van de mens van groepswezen tot zelfstandig individu. De mens die individu geworden is, maakt in het leven zijn eigen keuzes, en is daarmee de weg naar vrijheid ingeslagen. Maar dat wat mensen gezamenlijk doen wordt door dit individualiseringsproces steeds minder vanzelfsprekend. Sociale verbanden lossen op naarmate de mens zich tot individu emancipeert. In een samenleving die uit individuen bestaat moet het sociale weefsel bewust worden gevormd. Zie hier, in een notendop, een onderliggende verklaring voor allerlei grotere en kleinere vraagstukken waarmee we in onze tijd te maken hebben.

Zelf afkomstig uit een eenvoudig milieu, werd Rudolf Steiner in 1899 leraar in de Arbeiterbildungsschule in Berlijn. De school was deel van de socialistische beweging en was bedoeld om ‘het proletariaat te verlichten’ en partijkaders te scholen. Rudolf Steiner werd er onder meer gevraagd om geschiedenis te doceren. Voordat hij de baan aannam, maakte hij duidelijk dat hij geen geschiedenisles zou geven “zoals dat op dat moment op basis van het marxisme in sociaaldemocratische kringen gebruikelijk was.” Maar men wilde hem graag hebben. In de daaropvolgende vijf jaren groeide hij uit tot een bekende spreker in sociaaldemocratische kringen. Daar kwam een einde aan toen hij door de leiding van de Arbeiterbildungsschule uit de school gezet werd, want “binnen onze partij en in onze partij-opleidingen gaat het niet om vrijheid maar om verstandige dwang.”

Lees verder

De verjaardag van een faillisement

de_nieuwe_kleren_van_de_keizer_vs41[15/9/2013] Vandaag is het 5 jaar geleden dat Lehman Brothers, een onaantastbaar geachte Amerikaanse zakenbank, omviel. De val van de bank betekende de dreigende val van het internationale financiële systeem. Die kon worden voorkomen door, letterlijk, duizenden en nog eens duizenden miljarden waarmee overheden systeembanken overeind hielden en de haperende economie probeerden nieuw leven in te blazen. Het klinkt populistisch maar het is domweg een feit dat die (duizenden en duizenden) miljarden voor rekening van ‘de belastingbetaler’ zijn.
Met het betalen van die rekening zijn we met z’n allen nog een poosje bezig.

Lees verder

Wie wat bewaart…

pasjes [een verdediging van Rijkman Groenink en andere schavuiten]

In de portemonnee van de gemiddelde Nederlander is steeds minder geld te vinden. Dat wil niet altijd direct zeggen dat we ook minder geld hebben. Pasjes, daar puilt de portemonnee tegenwoordig van uit en op die pasjes – we laten de eindeloze reeks pasjes van olieboeren, grootgrutters en luchtfietsers buiten beschouwing – rust een aanspraak op geld.

Het geld dat de Nederlander niet in de portemonnee heeft bevindt zich elders. Op een rekening-courant, een spaarrekening, een beleggingsrekening of is als tegoed opgebouwd bij verzekeraars, beleggingsfondsen en/of pensioenfondsen. Bankiers, verzekeraars, beleggers en fondsbeheerders hebben het er maar druk mee: met het bewaren en beheren van ons geld.

Om één of andere reden vinden wij het vanzelfsprekend dat wij, in ruil voor het ‘stallen’ van ons geld, een vergoeding krijgen in de vorm van rente, dividend, verzekeringsuitkering of waardevast pensioen. Tegelijkertijd, want waarom zouden we het anders niet zelf doen, is het toch ook duidelijk dat het beheren van geld en het ervoor zorgen dat het geld zijn waarde behoudt, vaardigheden, werk en organisatie kost.

Lees verder

Driegeleed en duurzaam

Duurzaamheid is tegenwoordig een begrip dat in vele maatschappelijke gebieden een rol speelt. In de landbouw wordt het streven naar duurzaamheid het meest serieus genomen door biologisch- of biologisch-dynamisch werkende boeren. In productieprocessen wordt steeds duurzamer omgegaan met grondstoffen. Het aandeel duurzame energie groeit en in de wereld van het bouwen is duurzaamheid een factor die meer en meer de dagelijkse praktijk in komt. Het streven naar duurzaamheid wint gestaag meer terrein en blijkt geen eendagsvlieg.

Dat maakt het misschien interessant om tot gedachten te komen waarin het begrip duurzaamheid wordt verruimd. Ieder weldenkend mens zal namelijk in dit begrip een positieve, toekomstgerichte waarde kunnen erkennen. Als dat zo is, is het zaak dit begrip uit te spreiden en uit te breiden door het met steeds meer gebieden te verbinden. Daarmee betrekken we de toekomst in het handelen van vandaag.

Lees verder

De metamorfose van het kapitalisme

Een fragment uit een interview dat John Hogervorst in 1994 hield met Christopher Houghton Budd:

Hoe komen we tot een betere economie?
Daar kun je op twee manieren naar kijken. De meeste mensen denken hierover in termen van structuren -de structuren van de bestaande economische en sociale voorwaarden- en willen deze structuren veranderen. Ik denk daar anders over.

Lees verder

De Amerikaanse droom ontleed

Opmerkelijk genoeg wordt één van de oudste berichten op deze website volgens de statistieken nog steeds regelmatig gelezen. Het gaat over de ‘ver-Amerikanisering’ van de samenleving. In onze uitgebreide archieven diepten we een héél oude boekbespreking op die John Hogervorst in 1994 schreef over een klein maar razend interessant boekje van Noam Chomsky: What America really wants. We zijn bijna 20 jaar verder en dat geeft de lezer de gelegenheid om te beproeven of Chomsky’s visie op het Amerikaanse buitenlands beleid inmiddels op de mesthoop van de geschiedenis thuis hoort…

Lees verder

Nieuwsbrief

De Driegonaal-nieuwsbrief verschijnt onregelmatig. Registreer hier!



Sociale netwerken