De toenmalige rubriek De kont tegen de krib bood in 2006 ruimte aan een dwarse gedachte van John Hogervorst.
Ruimte voor het nieuwe ontstaat alleen door eens wat anders te denken. De resultaten van alles wat gewoonlijk gedacht wordt zien we immers overal om ons heen.
Bijvoorbeeld in de praktijk van ons democratisch bestel. Hoewel daar druk wordt gesproken over oude en nieuwe politiek blijft het maar kommer en kwel. Als eerste stap in de goede richting pleiten we daarom, de kont tegen de krib!, voor een onmiddellijk verbod op alle politieke partijen.
Een eerste greep uit de voordelen:
– partijloze volksvertegenwoordigers zijn genoodzaakt hun eigen verstand en geweten te volgen;
– zij worden gekozen op basis van hun eigen verdiensten;
– zij kunnen onmogelijk deskundig zijn op alle onderwerpen en details die nu in het parlement aan bod komen – dat bevordert dat zij zich alleen bezig houden met waar het in een democratie om zou moeten gaan, namelijk dat wat alle mensen aangaat: het algemeen-menselijke;
– wetten en regels zullen op hoofdlijnen bepaald gaan worden die kaders aangeven voor lagere overheden (invulling van die kaders gebeurt dicht bij degenen die het aangaat) of voor andere betrokkenen die met die wetten en regels te maken krijgen (namelijk zij die in het geestesleven of in het economisch leven actief zijn);
– dat betekent ook een krimpende bureaucratie;
– partijpolitiek verdwijnt! De aan de orde zijnde thema’s worden op hun eigen merites bekeken en behandeld – weg met de politieke koehandel!
– het werk van ministers wordt beoordeeld op zijn eigen waarde, de partijpolitieke mantel der liefde speelt geen rol meer;
– geen partijpolitieke benoemingen meer (van burgemeesters, commissarissen der koningin, adviesraden, commissies, top van het maatschappelijk middenveld en noem maar op).
Het is natuurlijk wél jammer dat we hiermee ook verschoond blijven van al het partijpolitieke drama dat, laten we eerlijk zijn, een hoge amusementswaarde heeft. Maar wie zijn kont tegen de krib gooit moet op de blaren zitten.