Duurzaamheid heeft tot dusverre vooral betrekking op de verhouding van de mens tot de aarde: duurzame landbouw, duurzaam omgaan met grondstoffen, duurzame energie. Het duurzaam omgaan met alles dat we in materiële zin op aarde aantreffen zou expliciet en bewust de basis van alle economische activiteit moeten (en kunnen) zijn.
Het ligt natuurlijk erg voor de hand om het begrip duurzaamheid te beschouwen tegen de volle breedte van het leven van de mens en het niet alleen te verbinden met het gebied waarin de mens bezig is met dat wat de aarde materieel biedt (dat is het gebied van de economie). Nee, niet alleen het menselijk overleven (een typering van dat wat economische activiteit mogelijk maakt), ook het menselijk streven en het menselijk samenleven zouden in een duurzaam perspectief geplaatst kunnen worden.
Een duurzame toekomst voor de mens is er immers nog niet wanneer alleen in de economie een balans is gevonden tussen wat de mens gebruikt en wat de aarde biedt. Ook het gebied van de verhoudingen van mens tot mens (de vormgeving van alle sociale verbanden) én het gebied van het streven dat zin biedt aan het individuele menselijke bestaan, dienen ‘verduurzaamd’ te worden.
Wanneer we ons afvragen wat er voor nodig is om zo ver te komen… komen we op de kernpunten van de sociale driegeleding:
…
Lees verder in het nieuwe nummer van Driegonaal, verkrijgbaar vanaf 11 maart a.s.
Enne… er zijn nog 31 exemplaren van het vorige nummer van Driegonaal voorradig.
Bestel er een, en u krijgt het nieuwe nummer er gratis bij.
Mail uw naam en adres, ovv ‘2-voor-1’ aan info@driegonaal.nl