6462968346

Een nieuw en opnieuw dubbeldik nummer (48 pagina’s) van Driegonaal dat zich volledig richt op de betekenis van Rudolf Steiners sociale gedachtegoed, de sociale driegeleding, voor de wereld van nu.
In dit nummer onder meer artikelen over:
-Apple in China
-Over goud en graan als grondslag voor een gezond geldsysteem
-Thomas Piketty en zijn verkeerde oplossingen voor een werkelijk probleem
-De oorlog van 1914-1918 als kruispunt van de 20e eeuw

Tot en met maandag 25 mei a.s. geldt in onze webwinkel:
géén verzendkosten (op uw gehele bestelling en binnen Nederland) wanneer u dit nieuwe dubbelnummer van Driegonaal bestelt.

Fragmenten uit de inhoud van dit nummer:

”Al het eigentijdse gepraat aan de oppervlakte mag worden gezien als tijdverdrijf – en tijdverdrijf krijgt tegenwoordig steeds meer de kleur van tijdverspilling. Niet omdat tijd geld is, verre van dat. Geld is er genoeg op de wereld; tijd misschien niet.
Dat wat in elkaar tuimelt en over elkaar heen buitelt, speelt zich af aan de oppervlakte van de tijd en haar vragen. Dat houden we niet meer overeind. (Want, schrik niet: de wereld draait namelijk niet vanzelf door. Wij zullen daar zelf de hand in moeten hebben.)”
uit: Erop of er onder (met de driegeleding) van John Hogervorst

”Al sinds Steve Jobs verpersoonlijking van de Californische ‘way of life’ wordt consumptie bij Apple als proces van een radicaal geïndividualiseerd verkrijgen van genot opgevat – weliswaar luchtig, maar zonder veel rekening te houden met iets anders.
Met deze strategie, slim verpakt in termen als ‘duurzaam’ en ‘goed voor de gemeenschap’ een boodschap van, al dan niet vermeende, esthetiek en gemeenschapszin van industriemissionaris, zelfs ‘ideeën-martelaar’ (zoals zijn wisselvallige bedrijfscarrière moet onderschrijven) Steve Jobs hoogstpersoonlijk, die in ieder opzicht de incarnatie van zijn religie was en blijft, maakt Apple met een geloofwaardigheid, soberheid, verve, ijskoude en compromisloze internationale standaardisering (bijvoorbeeld de marketingstrategie, presentatie en verkoopprijs) een miljardenwinst op een manier die in de geschiedenis van het nieuwe kapitalisme nauwelijks vertoond is.”
uit: Appel tegen roos van Ronald Benedikter

”Steiner was waarschijnlijk wel in zijn nopjes geweest met een groot deel van de analyses van Piketty. Destijds wees hij er op dat in het kapitalisme het geld zichzelf begint voort te brengen, dat het geld wild is geworden en moet worden getemd. Dat klinkt erg Piketty-achtig. Maar hij zou zich in zijn graf omdraaien bij Piketty’s belastingvoorstellen. Steiner wees bij allerlei gelegenheden op het verschijnsel dat veel hervormers allerlei economische misstanden laten bestaan en dan willen ‘hervormen’ door de staat de opbrengsten van de misstanden via belastingen af te romen. Daarmee wordt de staat dan eigenlijk medeplichtig aan die misstanden en wordt er financieel zelfs van afhankelijk, want eenmaal gewend aan die inkomsten kan ze die niet meer missen. Piketty’s voorstellen zijn daarvan een schoolvoorbeeld.”
uit: Thomas Piketty en de economische ongelijkheid van Arjen Nijeboer

”Het niet los kunnen komen van het achterhaalde concept van de ‘nationale economieën’, staat inmiddels al ongeveer een eeuw lang wereldvrede en vruchtbare samenwerking in de weg. Bovendien verstoort en vertroebelt het onze beeld- en begripsvorming; het vormt met name een ernstige hinderpaal om te komen tot een heldere conceptie van de associatieve economie. Dat is de nieuwe vorm die past bij de werkelijkheid van de wereldeconomie en die het achterhaalde (neo)kapitalisme moet aflossen.”
uit: Bedenkingen bij de ‘Groote oorlog’ van Luuk Humblet

”Twee belangrijke materiële eigenschappen van graan laten zien waarom dat zo is. Het zijn eigenschappen die net zo onveranderlijk en stabiel lijken als die van goud zelf. Ten eerste is gebleken dat op de lange duur goede en slechte oogsten elkaar in evenwicht houden, zodat er sprake is van een
gemiddeld constante oogst.
Door deze gemiddelde oogst vast te stellen, is het mogelijk graanreserves aan te leggen om zo een wisselend aanbod in een constante toevoer om te zetten. De mondiale graanproductie vertegenwoordigt een constante in het economische leven, precies zoals de onmogelijkheid van het scheppen of vernietigen van goud ook een constante is.”
uit: Over graan en goud (6) van Christopher Houghton Budd