Zo af en toe laait er in Nederland een discussie op die ook ergens over gaat. Zoals in de afgelopen dagen de discussie rondom de invoering van het elektronisch patiëntendossier, voorheen EPD geheten maar nu Landelijk Schakelpunt genoemd.
Discussies kunnen om twee redenen interessant zijn: vanwege de uitgewisselde argumenten én vanwege de manier waarop de discussie zelf gevoerd wordt.
De discussie over het Landelijk Schakelpunt is vooral om de tweede reden interessant.
De uitgewisselde argumenten in deze discussie zijn vrij overzichtelijk. Voorstanders betogen dat het heel praktisch, en in sommige gevallen levensreddend kan zijn wanneer zorgverleners snel toegang hebben tot het medisch dossier van de patiënt.
Wie zou dit willen ontkennen?
Tegenstanders van het elektronisch patiëntendossier wijzen op het gevaar dat de dossiers gehackt worden en dat er van allerlei kan gebeuren met die gegevens.
Ook een argument dat overtuigt. Was het niet nog deze week dat in het nieuws kwam dat de gegevens van duizenden patiënten van een ziekenhuis in Gouda al jaren in het openbaar langs de digitale snelweg te vinden bleken te zijn?
Merkwaardig genoeg houden de voorstanders van het elektronisch patiëntendossier stoïcijns vast dat ‘hun’ systeem veilig is.
Wonderlijk, omdat het net zo veilig of onveilig is als drie jaar geleden, toen de Eerste Kamer het EPD onder meer vanwege de kwetsbaarheid van het systeem torpedeerde.
Wonderlijk ook, omdat er nagenoeg geen enkele virtuele databank volledig veilig is.
Voorstanders proberen het argument van onveiligheid af te doen als angst of bangmakerij. Daarmee meten zij zichzelf een aureool van objectiviteit aan.
Wat ze, binnen de discussie, in werkelijkheid doen is het argument van hun opponent omzeilen en de opponent zelf in een kwaad daglicht plaatsen.
Getooid met het aureool van objectiviteit vragen zij vervolgens het vertrouwen van de patiënt.
Een gewiekste, maar niet objectieve beweging. Het is de natuurlijke reactie van de op niets gebaseerde autoriteit.
“Vertrouw mij maar want ik heb het beste met u voor.”