Vandaag, of in de komende dagen, in het nieuws (behalve als het ondersneeuwt in de waan van de dag): onderzoekers brengen aan het licht dat de landbouwgronden in de Noordoostpolder (of Flevopolder, of allebei, het nieuws flitste in 15 seconden langs mij heen en is op internet nergens te vinden) in snel tempo aan vruchtbaarheid verliezen en dat het, als het zo doorgaat, over 30 jaar nodig zal zijn om de grond te diepploegen om er nog een plantje te laten groeien.
Diepploegen, staat u er svp even bij stil, wil zeggen: de grond tot op een diepte van anderhalve meter afgraven en omgooien. Door de megazware landbouwmachines en andere moderne landbouwpraktijken, verliest de landbouwgrond haar vruchtbaarheid – zo stellen de wetenschappers.
Wanneer die wetenschappers -of andere mensen, bijvoorbeeld mensen met gewoon gezond verstand- wat dieper zouden graven, zouden ze misschien op het spoor van het bestaan van de biologisch-dynamische landbouw komen; bijna een eeuw geleden geïntroduceerd door Rudolf Steiner. Zelfs zonder diep te graven zouden ze deze landbouwmethode in de werkelijkheid kunnen onderzoeken bij de tientallen biologisch-dynamisch werkende boerenbedrijven die er in Nederland zijn. Sommigen al decennia lang.
Dames en heren onderzoekers: bezoek een BD-bedrijf, steek er een spa in de grond en onderzoek de werkelijkheid van deze landbouwmethode, en haar invloed op de bodem.
Het gezonde verstand zou vervolgens volstaan om de huidige industriële landbouw, die een systematische aantasting van de aarde vormt, om te bouwen en af te koersen op een landbouw die de aarde verzorgt en voedt – en als ‘bijproduct’ ook nog eens de mens volwaardige, gezonde voeding levert.
Als we de hand nu werkelijk aan de ploeg willen slaan, maken we direct een eind aan de dodelijke omhelzing van de banken en de huidige economie op de landbouw:
– landbouwgrond wordt onverkoopbaar, zodat de banken naar de periferie van de landbouw worden gedreven (hun kapitaal is er nog maar tijdelijk en beperkt nodig, de grond wordt in bruikleen gegeven aan de boer die de aarde op de juiste wijze verzorgen kan);
– de boer wordt een financiële (en menswaardige) bestaansbasis geboden door de gemeenschap van mensen die zich met zijn producten voeden.
Als er in de komende jaren diep geploegd moet worden, zou ik zeggen: radicaal omploegen dat hele landbouwbeleid. Met wortel en tak eruit!
Drs. Teentjes