Philip Morris maakt vandaag bekend dat 1230 van de 1371 werknemers van de sigarettenfabriek in Bergen op Zoom per 1 oktober werkloos zijn. Een klaagzang van de directie over de crisis, verlies van omzet en “een al te rigoreus fiscaal en regelgevingsbeleid” vormen de schaamlap waarachter het bedrijf de werkelijke redenen van het ontslag verhuld.
Want te midden van deze erbarmelijke omstandigheden waartegen geen ondernemerschap bestand is, beleefde het bedrijf in 2012 een winstgroei van 21 procent (waar een crisis niet goed voor kan zijn) en boekte 145 miljoen euro winst. Wanneer u bedenkt dat die winst werd gerealiseerd op een omzet van 511 miljoen euro, kan ik u verzekeren dat er nauwelijks ondernemingen te vinden zullen zijn met een hogere winstmarge.
De werkelijkheid, althans: die van de leiding van Philip Morris, kan niet anders zijn dat dat men concrete mogelijkheden ziet elders nóg meer winst te halen.
En zo worden 1230 mensen die werken bij een van de meest winstgevende bedrijven van Nederland op straat gezet.
Wanneer Philip Morris elders die nog grotere winst gaat behalen, wordt zij daarom verzocht die winst te besteden om de mensen die zij hier op straat zet toch in dienst te houden en elders, op de vele plaatsen in de samenleving waar meer dan voldoende werk is, actief te laten zijn.
Want de werkelijkheid achter het werkloosheidsvraagstuk is een andere dan die Philip Morris voor ogen zweeft.
“Werkloosheid! Mensen kunnen geen werk vinden! Toch moet dat werk er zijn – want de mensen zijn er. In een gezond sociaal organisme kan het werk dat niet kan worden gedaan, niet overbodig zijn maar moet ergens ontbreken. Zoveel werkloosheid, zoveel gebrek. Dit toont duidelijk aan dat de werkloosheid slechts haar tegenwicht kan vinden in een algemene genezing van de economische instituties.”
Zo schreef Rudolf Steiner in zijn artikel over werkloosheid – en zo is het.
(Dit artikel van Rudolf Steiner is opgenomen in: Beter! – 21 opstellen voor de wereld van morgen)